Gisteren op onze rustdag lekker geluierd, gelezen, geschaakt, gewandeld en in het zonnetje gezeten. Heydalur is een complex van huisjes, een restaurant en enkele hottubes waaronder een natuurlijke.
Het geheel oogt wat rommelig, maar de mensen die er werken zijn heel vriendelijk en de keuken is goed. Vanochtend na het ontbijt vertrokken naar Stadarskali. We hebben weer ongeveer 80 kilometer
malbik moeten rijden. Het zijn de laatste, hopen we. Op het hele traject is geen tankstation of iets te eten of drinken te bekennen. Wij hebben het in ieder geval niet gezien. Dan maar doorrijden. De
rit ging door brede mooie fjorden en door het hoogland achter de fjorden. Mooie vergezichten bij een lekker zonnetje . Er waaide wel een frisse wind die behoorlijk straf was. De motoren moesten dan
ook goed tegen de wind ingelegd worden. Ook hebben we hier de eerste zeehonden gespot die aan het zonnebaden waren. Ondanks de slechte weersvoorspellingen hebben we vandaag onderweg nog geen regen
gehad. Aangekomen in het hotel hebben ze voor ons een lunch bereid bestaande uit sla met brood en skyr. Skyr is een IJslands dessert wat qua smaak lijkt op yoghurt en kwark. Meestal wordt het
geserveerd met room en/of melk en blue berries. Erg lekker!!!! Dit zullen we missen als we terug zijn in Nederland. We kunnen het nog vier dagen eten. Nu, 21.45u plaatselijke tijd, regent het een
beetje. We zullen zien wat het morgen wordt.
Donderdagochtend vroeg moeten opstaan omdat we om 09.00u de boot naar Brjanslaekur hebben. Peter was al voor de wekker van halfzeven wakker en op. Eerst alles op de motor geladen en toen ontbeten.
Nog een laatste rit over Snaefellsnes tot aan de boot in Stykkisholmur. Het is nog heel stil en het landschap fris groen met al die mosjes op de lavabergen. Het lijkt net het mos van de kerststal van
vroeger. De boot vaart 3 uur van Stykkisholmur, via het eiland Flatey naar Brianslaekur. De veerboot was voorzien van allerlei Nederlandstalige opschriften. Deze boot heeft dus eerst in Nederland
dienst gedaan en Peter denkt dat deze gevaren heeft op de opgeheven veerdienst IJmuiden - Bergen in Noorwegen. Vanuit Brianslaekur moeten we 75 km malbik rijden. Veel harder rijden dan 30 km is niet
mogelijk, op sommige plaatsen was het erg glibberig. Het ruige fjordenlandschap is helaas niet zo goed te zien omdat de wolken erg laag hangen en er af en toe een beetje regen valt. Jammer, maar het
is het weer en de wegen zoals we verwacht hadden. Maar ook dit heeft zijn charme. En we mogen niet klagen, we hebben tot nu geweldig weer gehad en goede wegen. Vanuit Isafjorour rijden we nog langs
een paar fjorden over geasfalteerde wegen. Alvorens we het farmhotel Heydalur bereiken moeten we nog eens ongeveer vijftien km malbik rijden. Het was een lange dag, mooie rit, maar ook blij dat we de
malbik goed doorstaan hebben. Nog een lekker visje gegeten en toen naar bed. Vanochtend weer heerlijk ontbeten met vers brood, fruit en groenten en nog veel meer, en dat voor nog geen zes euro.
Vandaag hebben we een rustdag. Aanvulling op vorig verhaal: bij een bestudering van een kaartenatlas hebben de mannen geconstateerd dat we rondom de Snaefellsjokull bij het meer Lambhagatjarmir de
meest westelijke te berijden weg in IJsland en van Europa hebben gereden.
Maandagochtend vroeg ontbeten en op zoek naar een apple store in Reykjavik, daarna de kathedraal. De apple store konden we (nog) niet vinden. Dan maar naar de kathedraal. Het is een groot
minimalistisch bouwwerk waarvan de bouw ongeveer dertig jaar heeft geduurd. Je kunt met de lift naar boven voor een mooi uitzicht over Reykjavik. Daarna toch nog eens op zoek naar de Apple store. Hij
bleek te liggen aan de achterkant van een gebouwtje en heet Macland. Hier hebben we toch maar een origineel accessoire gekocht voor het uploaden van foto's, en zoals jullie al hebben kunnen zien lukt
het weer om foto's op de site te plaatsen. Rond elf uur vertrokken naar ons hotel in Vogar. Daar hebben we alle bagage neergezet en vervolgens doorgereden naar de Blue Lagoon. Hier hebben we ons in
het thermale water begeven en ons gezicht ingesmeerd met de zogenaamde witte modder. Het is net alsof je een maskertje bij de schoonheidsspecialiste krijgt. De zon is erg warm en we zijn zelfs rood
geworden tijdens het baden en relaxen. Het was een heerlijke middag en bijzonder. Alleen die smurrie van je lijf en uit je haren krijgen. Een keer douchen wil nog niet helpen, je handen voelen nog
steeds vreemd. Op aanraden van de hoteleigenaar zijn we naar Reykjanesbaer, Kaffee Duus, gereden om te eten, was inderdaad een goeie tip. Dinsdag lang geslapen, tot half negen. We hebben geen lange
rit vandaag naar Borgarnes. We zijn vanuit Vogar via de Hvalfjorour gegaan. Prachtige vergezichten over de fjord naar de overkant. Omdat we wat vroeg waren hebben we nog een klein ommetje gemaakt via
een schotterweg. Deze was redelijk goed te berijden door en weer zeer gevarieerd landschap. In Borgarnes geluncht en langs het water gewandeld. Bij een klein strand liepen zelfs kinderen in de zee.
Heb vandaag nog maar eens mijn haren gewassen en nu is al het thermale vocht eruit. Dat voelt beter. Vandaag vertrokken voor een rit rond het schiereiland Snaefellsjokull. Het weer zit vandaag niet
helemaal mee. Onderweg hebben we regen gehad. De eerste keer tijdens deze reis onze regenbroek aangetrokken en toen werd het weer droog. De berg hing helemaal in de wolken. Wat ook een mooi gezicht
is. Overal weer lavavelden die begroeid beginnen te raken. Rond het middaguur waren we al bij ons hotel in Grundarfjorour. Het huidige hotel was vroeger een zeemanspension. De mannen hebben een wale
en bird watching tour gedaan. We hadden nog niets gegeten. Ik heb besloten niet mee te gaan, gezien mijn eerdere zee avontuur. Morgen gaan we met de boot richting westfjorden en komen we ook langs
eilandjes met vogels, hoop ik. Bericht van de mannen: Wij hebben inderdaad een fjord en zeereisje gemaakt en dat was super mooi. Papegaaiduikers gezien en tig ander zeegevogelte. Peter heeft zelfs
een miniwale gezien en een niet definieerbare vis gevangen die de kapitein meteen weer over boord zette. Waarschijnlijk niet te verteren. De andere vissen die gevangen werden waren vooral kabeljauw
en die werden ter plekke gekeeld en schoongemaakt.
Zaterdag, eerst via Vik naar Dyrholaey. Het is een grote rots in zee waar veel vogels zitten. Er zijn ook een paar natuurlijke bogen gevormd. Hier hebben we de eerste papegaaiduikers gespot en nog
veel andere zeevogels. Van hieruit kun je ook de zwarte lavastranden zien. Dit zij de enige niet mediterrane stranden die in de top tien staan. Het ziet er inderdaad prachtig uit. Teruggekomen van
onze rondwandeling hebben een aantal Balinezen zich rond de motors geschaard. Ze willen met de motor op de foto. Verder op de route hebben we nog geprobeerd wat zijwegen in te slaan, maar helaas
eindigde deze voortijdig in malbik en zijn we toch maar omgedraaid. Alleen de waterval Skogafoss was vanuit de verharde weg te bereiken. Een imposante waterval van 60 meter hoog. De route ging
vandaag vooral door agrarisch gebied, was behoorlijk vlak en soms een beetje saai. Voordat we naar onze slaapplaats in Selfoss rijden zijn we eerst nog langs het graf van Bobby Fischer, een
wereldberoemde Amerikaanse schaker, gegaan. Bobby kreeg het aan de stok met de Amerikaanse regering ivm overtreding van de boycot tegen Servië. Hij kreeg de IJslandse natonaliteit en ligt sinds zijn
dood in 2008 hier begraven. Voor de mannen was deze bedevaart een topper. Vandaag gestart met een vroeg ontbijt. Dit stond voor ons klaar in de koelkast. Alle bagage weer ingepakt en op naar de
gouden driehoek. Deze begon met een mooie rit naar de beroemde Geysir. Hier komt ons woord geiser vandaan. De Geysir is helaas niet meer actief maar de iets kleinere Stroktur hebben we zien spuiten.
Overal zijn kleine borrelende poeltjes die tot honderd graden reiken. Daarna naar de volgende bezienswaardigheid, de waterval Gulfoss. Het is de grootste waterval van Europa en qua kracht en wildheid
kan hij zich meten met de Niagara waterval. Het is een machtig gezicht. Net of je live in een natuurdocumentaire zit. Vervolgens naar Pingvellir, dit is een nationaal park. Hier is de plek waar de
Europese en Noord Amerikaanse platen langzaam maar zeker uit elkaar drijven. Dit is goed te zien als je er wandelt. Tevens is Pingvellir de wieg van de staat IJsland. Daarna zijn we een bordje hotel
restaurant Hengill gevolgd omdat we hoognodig iets moesten eten en drinken. De weg er naar toe leek eindeloos maar prachtig met veel bochten. Lekker gegeten en toen door naar Reykjavik. Een mooi
hotel en zo dadelijk de stad verkennen. We hebben helaas wat problemen met het uploaden van onze foto's. We doen ons best, nog even geduld.
Voordat we overgaan naar IJsland nog een paar feiten over de Faeroer. Wij waren verbaasd dat er zo weinig vis in restaurants te krijgen is. Hier eten inwoners alle dagen vis en als ze uit gaan eten
willen ze geen vis maar vlees eten, vertelde ons een inwoner van het eiland die met zijn kleinzoon per motor naar IJsland ging. Heel veel jonge mensen gaan buiten de Faeroer studeren en komen daarna
niet meer terug. Dit heeft ook te maken met het feit dat het geloof (baptisten) erg regulerend zijn en daardoor niet open-minded. Heel veel eilanden zijn met (onderwater) tunnels verbonden, terwijl
er maar weinig mensen wonen. Dit wordt gedaan om de onderlinge verbondenheid te bevorderen. Wij denken dat er ook andere redenen moeten zijn maar weten niet wat. Een tunnel bouwen is toch best
kostbaar! De bootreis naar IJsland hebben we goed overleefd, de zee was vrij rustig. We hebben de Faeroer voor een deel nog vanaf de boot kunnen bewonderen met een zonnetje. Vanochtend om half vijf
werden we al in kennis gesteld dat we over een uur de hut moesten verlaten. We waren dus vroeg wakker. IJsland zijn we binnengevaren in Seyoisfjorour met een strak blauwe lucht en vijftien graden.
Die blauwe lucht hebben we de hele dag mogen houden. Temperaturen wisselden tussen de 10 en 15 graden. Geweldige uitzichten over de fjorden aan de oostkant afgewisseld met toppen met sneeuw aan de
andere kant. Een geweldig ontbijt op een terras om tien uur in de ochtend ergens onderweg. De wegen zijn heel goed te rijden. We hebben een stuk malbik (ijslands woord voor ongeasfalteerde weg)
gehad. Daarna nog gestopt in Djupivogur en weer op een terras in de zon gezeten. De landschappen zijn heel anders dan de Faeroer, steniger en ruiger. We slapen vlak bij Hofn, in een dependance van
het countryhotel Arnanes. Zo dadelijk eten en dan naar bed. Het tijdsverschil met Nederland is nu twee uur, vroeger. We hebben echt lekker gegeten. De eerste keer sinds dagen weer eens een bord sla
gehad. Vrijdagochtend is er iets bewolking en er staat een stevig briesje. Het is wel nog steeds warm. We verbazen ons iedere keer weer over hetgeen we zien. Groene rotsen, afgewisseld met
lavavelden, lavastof, ijs, water en besneeuwde toppen. De route ging vandaag via het gletsjermeer Jokularson. Heel indrukwekkend, de ijsschotsen die van de gletsjer komen en richting zee stromen.
Toen we terug bij de motor kwamen gaf deze een temperatuur van dertig graden in de zon. Onderweg op de motor was het meestal ook rond de twintig graden, met een uitschieter zelfs naar drieëntwintig.
Verder langs de ringweg hebben we ook nog de Skaftafellsjokull kunnen bezoeken. Eerst iets gegeten bij het informatiecentrum. Daarna ongeveer een half uurtje gelopen tot aan de gletsjer. Nog naar
Kirkjubaer gereden. In het dorp was niets meer terug te zien van het klooster, dan maar verder. Op ons vervolg richting hotel hebben we in een heuse lavastorm gezeten. De wind was zo sterk dat hij
heel veel los lavastof meenam en de horizon helemaal grijs kleurde. Na aankomst bij ons hotel nog een stuk richting zee gelopen waar een paar grote vogels het op ons gemunt hadden. Zij voerden
herhaaldelijk een aanval op ons uit. Ik vond het maar doodeng. Peter had er geen moeite mee en heeft ze nog een beetje uitgedaagd.
Vanochtend (maandag)) ontbeten in ons hostel Bladypi. Buiten ziet het zonnig. Na het ontbijt motorkleren aan en de Faröer verkennen. Eerst naar Kirkjubour. Een klein weggetje richting kust, het
dorpje bestaat uit niet meer dan enkele huizen. En het is er stil, echt stil en de uitzichten zijn geweldig mooi. Veel schapen en vogels. Daarna vaar Vetmananna en hopen dat we daar ergens koffie
kunnen drinken. Helaas ook hier is niets te vinden, de weg naar Vestmanna is heel mooi. We rijden hoog en beneden zien we kleine pittoreske dorpjes liggen. Ook zien we een kubuswoning. Waar hebben we
die eerder gezien? Van daaruit naar het eiland Esturoy. Maar ook daar nergens iets te eten of drinken. Daar vertellen ze aan Peter dat we richting de toltunnel moeten rijden. Een super mooie weg naar
het eiland Borooy. In Klaksvik aangekomen kunnen we zelf niet zo snel iets ontdekken, dan maar naar de plaatselijke VVV. Die verwees ons naar restaurant Elisabeth op het eiland Viooy in het plaatsje
Vioareioi. Dit is zo bijna de noordelijkste plek van de Faröer, en nog ongeveer een half uurtje rijden. Daar aangekomen stond er een bordje met restaurant maar het oogde niet zo. Binnen was het
inderdaad een restaurant met gedekte tafels. Het is een restaurant aan huis. Na lekker gegeten te hebben was het toch een beetje gaan regenen. De terugweg naar Torshavn was dus een beetje nat, maar
niet hinderlijk. De regenkleren hoefden nog niet aan. Wel was de lucht helemaal dichtgetrokken. Terug in ons hostel lekker gedoucht en daarna nog naar een kroegje. En het is inmiddels weer droog met
een klein waterig zonnetje. Alle cafés gaan hier trouwens om middernacht dicht op maandag tot en met donderdag. Vrijdag en zaterdag is het feest en open tot 04.00u. Dinsdagochtend gereden naar het
eiland Vagar, naar het oostelijkste puntje, het plaatsje Gasadalur. Op de terugweg ook nog even door Bour gereden. Ook hier weer heel mooie landschappen, leuke, kleine dorpjes en die ongelooflijke
ruimte, rust en stilte. Helaas lukte het niet meer om naar het eiland Mykines over te steken, omdat er niet vaak een boot oversteekt. Op de terugweg naar Torshavn hebben we nog een weg dwars door het
zuidelijke deel van het eiland Streymoy genomen. Het lijkt alsof je over een hoogvlakte rijdt en beneden zie je de fjord liggen. Omdat het er vrij hoog is, is het wel koud, maar wel de moeite waard.
Op de terugweg (zelfde weg) zijn we nog afgeslagen naar het plaatsje Nororadalur. Nou ja, plaatsje, bij ons zouden ze die paar huizen niet meer dan een buurtschap noemen. Het uitzicht richting de
paar huizen, de zee en het landschap is weer adembenemend mooi. Daarna terug naar ons hostel, een wasje laten draaien en dan wat gaan eten. Een ding weten we zeker, het was de moeite waard en we
raden iedereen aan die op zoek is naar rust en ruimte hier eens te komen kijken, rijden en/of wandelen. Het is echt super. Je moet wel tegen een beetje kou kunnen.
De motor van Peter doet het gelukkig weer en vanochtend na het ontbijt vertrokken naar Hirtshals. We waren wel wat vroeg, daarbij kwam ook nog een uur tijdverschil op de boot. De check-in verliep
vlotjes. Door alle consternatie nog niet verteld dat we in Duitsland en Denemarken door een vrijwel vlak landschap gereden hebben met veel mooie, oude boerderijen en een paar mooie steden waaronder
Flensburg en Piro. Gebleken is, dat ik (Elly) niet zo'n zeemansbenen heb als ik altijd gedacht heb. Zaterdagnacht begon de boot al behoorlijk te schommelen en het werd steeds erger. Zolang ik in bed
bleef, niets aan de hand. Maar toen ik opstond begon het 'feest'. Alles wat bij zeeziek zijn hoort passeerde de revue. Jack maakte nog de grap dat het buffet die avond steeds meer in plaats van
minder zou worden. Elly was niet de enige aan boord die groen zag. Nog even naar buiten gegaan en toen toch maar een pilletje genomen. Daarna heb ik bijna alleen nog maar geslapen. Het schijnt nog
een storm met 138 km per uur, windkracht 9 en 10, te zijn geweest volgens Peter en Jack. Aan het eind van de middag is de wind gelukkig weer gaan liggen en toen ging het met mij ook weer wat beter.
Na ons laatste eten (nog steeds niet veel trek) op de boot moesten we al van onze kamers en wachten op de aankomst bij de Faröer. Het is er fris, maar de zon schijnt. Onze kamer in Torshavn gezocht
en daarna al een kleine wandeling door de hoofdstad gemaakt. Het is nu 1.00 uur en nog licht.
Donderdag zijn we om 09.00 uur vertrokken. Het enige doel is naar het noorden rijden. De temperatuur is vrij hoog. Maar dat is goed voor de gemiddelde temperatuur tijdens onze reis volgens Peter. We
hebben een klein buitje gehad tijdens onze lunch in Sudlohn. Verder rijdend in toch een beetje afkoeling na het buitje hebben we ook nog een klein stukje 'schotterweg'' gereden. Kunnen we alvast
wennen, er zullen er nog wel volgen in IJsland. Nog lekker buiten kunnen eten ' avonds (zal wel de laatste keer zijn tijdens onze reis). Vrijdagochtend zijn we gestart met panne. De motor van Peter
wilde niet meer starten. Waarschijnlijk de startmotor. Na een duwtje van Jack reed ie weer, en toen door naar de eerstvolgende BMW dealer. Deze lag zo ongeveer op onze route. Deze bevestigde het
vermoeden van Peter maar had helaas geen exemplaar op voorraad. Hij was wel zo vriendelijk voor ons te bellen naar een dealer in Denemarken, en die had hem wel. Dus door naar de volgende BMW dealer.
Daar aangekomen was het onderdeel er inderdaad, maar geen monteur meer. Die hadden al vanaf 14.00u weekend (hoezo: in Nederland wordt het minste aantal uren gewerkt). Toch het onderdeel meegenomen en
verder naar onze volgende overnachtingsplek. Als ik dit schrijf (vrijdagavond 22.45) zijn Peter en Jack nog aan het sleutelen, nadat een wegenwachtmannetje geweest is en deze zijn gereedschap
achtergelaten heeft. Het is zaterdagochtend 0.30u en de motor van Peter doet het weer. Nu slapen, straks ontbijten en dan naar de boot.
