Bourg Saint Maurice / Genua / Palermo

Bourg Saint Maurice - Genua: Zondagochtend nog maar een nacht bijgeboekt in Hostellerie du Petit Saint Bernard en het hotel in Alba geannuleerd. Gisteravond hebben we ’s avonds laat nog maar eens gebeld naar de ANWB Alarmcentrale omdat we niets meer gehoord hadden sinds we gebeld hadden. Ze waren druk bezet en ze zouden terugbellen. Is niet gebeurd en rond twaalf uur zijn we toch maar gaan slapen. De volgende ochtend weer gebeld bleek dat er allerlei consternatie was omdat ze geen gegevens over onze verzekering konden vinden. Nogmaals het probleem uitgelegd dat we maandagavond een boot geboekt hebben naar Palermo. Na nog wat heen en weer hebben ze rond het middaguur gebeld dat ze een auto hebben kunnen regelen en dat ze maandagochtend nog contact opnemen. Jack heeft daarna nog met BMW gebeld en die bleven maar vasthouden dat ze gaan proberen de motor zo snel mogelijk te maken, terwijl wij wisten dat hij pas dinsdag naar een BMW garage zal gaan. Maandagochtend heeft de ANWB weer gebeld dat alles akkoord is voor wat betreft de auto en dat we naar het kantoor kunnen gaan van Europcar in Bourg Saint Maurice. Jack heeft dit nog meegedeeld aan BMW en die zijn nu verder akkoord. De motor gaat inderdaad pas dinsdag naar een garage en ze wisten nog niet in welke plaats. We vinden het natuurlijk balen dat we niet verder kunnen reizen met de motor. Maar we krijgen geen garantie dat hij inderdaad binnen een paar dagen klaar is. En als dat al zo is, dan moeten we hem nog gaan ophalen en in het gunstigste geval zouden we dan donderdagavond met de boot naar Sicilie kunnen gaan. Wat zou betekenen dat we daar dan 2,5 dag kunnen blijven en dan verder moeten gaan naar het vasteland van Italie. We hebben alles overwogen en toch voor de optie van de auto gekozen. Het zou een motorreis worden, maar ook een reis om allerlei plekken te bezoeken die we graag wilden zien. Dat laatste willen we toch graag doen en dan maar met een auto. En we willen ook niet nog drie dagen of langer in Bourg Saint Maurice verblijven, er is weinig of niets te doen als je geen vervoer hebt. Als alles goed gaat en de motor wordt gerepareerd gaan we hem op de terugreis ophalen zodat we in ieder geval nog de laatste dagen per motor kunnen afleggen. Het is wel een heel gedoe met de diverse partijen, BMW Service Card, ANWB alarmcentrale en Unigarant verzekeringen. Een hoop zaken zullen we straks thuis nog moeten regelen en maar hopen dat een van de partijen de meerkosten en annuleringen gaat vergoeden.

Maandag om half twaalf zijn we vertrokken met onze Renault Clio richting Genua. Het is een vrij nieuwe auto, hij heeft pas 7000 km gelopen. Gelukkig gaat al onze bagage in de kofferbak, inclusief alle motorkleren en helmen. Ik heb er nog niet in gereden maar Jack vindt dat hij wel lekker rijdt. We hopen dat het geen probleem is dat we nu niet met een motor maar met een auto inchecken op de boot naar Palermo. Bij de incheckbalie aangekomen hebben we uitgelegd wat er is gebeurd. Ze maakten geen enkel probleem, we hoefden zelfs niet bij te betalen. Heb ik me daar zo druk over gemaakt. Het doet wel pijn als je andere motorrijders ziet arriveren bij de boot, maar ja, het is niet anders. We gaan er van uit dat, als we dadelijk in Sicilie en Zuid-Italie zijn, de pijn een beetje verzacht wordt door al het moois dat we gaan zien en de lekkere pasta’s met wijntjes. We zitten nu in de hut en om 10.00 uur zal de boot vertrekken. Morgenavond om 18.00 uur komen we in Palermo aan. Het is wel een lang verhaal geworden, maar voor ons was het een heel gedoe en ook wel een teleurstelling dat onze motor het heeft laten afweten.

M&M: het was niet echt koud in Martinvelle, we hadden vlak van te voren nog buiten zitten eten. Ik ben gewoon een koukleum en begin bij de geringste kou gelijk sjaals om te doen en verkleumd te kijken. En wie van jullie beiden heeft de stoute schoenen aangetrokken en motorrijles genomen?

Sales / Valloire ! ?

Sales - Valloire: Wat een waterval is de eigenaresse van de chambre d’hotes in Sales. Vanochtend bij het ontbijt heeft ze al honderduit verteld. We kregen bijna geen kans om te eten. Het beloofd een mooie zonnige dag te worden. Rond negen uur zijn we vertrokken richting Valloire. De bedoeling was dat we Courchevel, onze wintersportplaats, als tussenstop zouden nemen. Even kijken hoe het hier uit ziet als het niet bedekt is onder een sneeuwdeken. Dit hebben we toch maar niet gedaan, omdat we anders weer vrij laat in ons hotel in Valloire zouden zijn volgens onze GPS. Dus rechtstreeks naar Valloire. Een mooie route door de Savoie via de Col de Saisies, Cormet de Roselend en de Col de l’Iseran naar Valloire. Helaas was deze laatste gesloten. We hebben het toch geprobeerd, (op twee wielen moet je toch wel door kunnen rijden!?), omdat we anders een heel eind moesten omrijden. Maar ook deze keer was het toch echt niet mogelijk. Toen we een stuk op weg waren kwamen motorrijders naar beneden en met gebarentaal maakten zij duidelijk dat hij toch echt dicht was. Dus toch maar omgedraaid. Toen we bijna terug in Bourg Saint Maurice waren hoorde Jack een vreemd, bekend geluid en had het gevoel dat hij een lekke band had. En jawel hoor, deze motor heeft hetzelfde euvel als de vorige tijdens een van onze Kickpetweekends. Het geluid en het lekken van de olie betekent dat er een wiellager defect is. BMW assistance ingeschakeld en deze hebben gelijk geregeld dat de motor opgehaald wordt, hij gaat dinsdag naar Chambery en daar gaan ze kijken wat er aan de hand is. Unigarant Alarmcentrale gebeld wat te doen omdat we maandag de boot naar Palermo hebben. Zij hebben alles genoteerd en het dossier ligt nu in Lyon. Daar wordt nu gekeken hoe en of er iets geregeld kan worden zodat we in ieder geval op de boot kunnen. We wachten hun telefoontje nog af. Vervangend vervoer is voor ons de beste optie. Helaas zal dat geen motor worden. Als we onze reis maar kunnen voortzetten.

We zitten in een hotel in Bourg St Maurice, Hostellerie de Petit Saint Bernard. We hebben ons zelf maar getrakteerd op een menu gourmand als troost. Jack heeft er helaas niet zoveel van geproefd want hij heeft een fikse verkoudheid met lichte koorts. Maar met een paar paracetamollen de afgelopen dagen gaat het nu een beetje beter. We zijn nu terug op onze hotelkamer met op de achtergrond veel lawaai want hier in het dorp is een of ander festijn met motors die allerlei capriolen uithalen en flink gas geven met vuurwerk.

Al met al: we hebben tot nu toe een mooie route gereden, met een soms vreemd werkende GPS, een beetje zieke Jack en nu een kapotte motor. Wordt vervolgd.

Martinvelle / Sales

Maastricht - Martinvelle: Om 09.00 zijn we vertrokken voor de langste afstand van deze vakantie, te weten 410 km. Het zonnetje scheen, het was droog, alles zat mee. Behalve dan dat we in Belgie twee omleidingen hebben moeten rijden die de afstand nog eens met 50 km hebben verlengd. Hetgeen betekende dat we een uur later op de plaats van bestemming zijn. Onderweg is in vergelijking met Amerika, waar alles groots is, het landschap idyllisch. Kleinere velden en weiden met veel groen. We genieten ook hier van. Jack heeft weer een mooie route gemaakt. Al was hij wel wat optimistisch om helemaal geen snelweg/grotere wegen te willen rijden, het lijkt soms alsof we helemaal niet verder komen. Onderweg schiet me te binnen dat we gisteravond de regenpakken niet ingepakt hebben, volgens Jack klopt dat inderdaad. We vonden al dat alles zo gemakkelijk in het topkoffer paste. Toch Alzheimer light? Wij denken dat het een voorbode is dat de komende 30 dagen geen regen van betekenis zal vallen. We worden hartelijk ontvangen door de (Nederlandse) eigenaren van de Chambre d’Hotes in Martinvelle. ’s Avonds hebben we buiten in hun tuin kunnen eten. Het dorpje zelf telt maar 150 inwoners. Tijdens de wandeling door het dorp zien we dat er veel huizen vervallen uitzien. Het dorp heeft ook nog een leegstaand kasteel en een aantal zeer oude wasplaatsen. Het is er heerlijk stil op de kerkklok na. Vanavond gaan we maar eens vroeg naar bed, de jetlag is nog niet helemaal opgelost en het was een lange dag vandaag.

Martinvelle - Sales: Lekker ontbeten en daarna vertrokken. Het werd weer een echte Kickpetroute, er kwam geen eind aan. De Vogezen bestaan hier uit heel veel velden en het rook er lekker naar pas gemaaid hooi. Vanuit de Vogezen kwamen in het gebied van de Saone en later de Doubs. Hier hebben we gelunched in de schaduw van een kersenboom. Doordat Jack moest tanken en er op de route geen tankstation kwam zijn we van de gemaakte GPS route moeten afwijken. Na de tankbeurt hebben we ons eindadres in Sales ingegeven. Hierdoor kwam er een andere, mooie route tevoorschijn, alleen leidde deze door Geneve en dat was iets minder omdat een stad altijd veel tijd kost. Wel mooie gebouwen in Geneve gezien en natuurlijk het meer. Nu zijn we in de Haute Savoie, in de buurt van het meer van Annecy. Volgens ons zijn we de eerste keer door de Jura gereden zonder regen. In de chambre d’hotes hebben we een kamer met een hemelbed. We hebben nog in de zon gezeten en hebben zojuist lekker gegeten en in het Engels geconverseerd met de Franse eigenaren en gasten. Na deze conversatie heb ik via een plug op onze kamer verbinding tot het internet kunnen krijgen.

Op naar "Bella Italia"

We zijn inmiddels alweer een paar dagen thuis en hebben nog steeds last van de jetlag, dit zal nog wel even duren. We kijken terug op een geweldige reis. ‘On the road again’ is misschien wel het meest toepasselijk voor Amerika. Het is een heerlijk land om onderweg te zijn. Wat was het mooist. Wij weten het niet. Alles had iets eigens en was op unieke wijze indrukwekkend, of het nu de parken waren, het landschap dat we onderweg tegenkwamen of de oude mijnstadjes. De mooiste plek waar we met onze camper gestaan hebben was Mather Campground in het Grand Canyon National Park. Nu zijn we ons materieel en fysiek aan het voorbereiden op de Italiereis. Deze voorbereiding bestaat uit motor poetsen, wasjes doen, therapeut bezoeken, pedicure, kapper etc. .... Of we net zo frequent deze website kunnen uploaden in Italië weten we nog niet. In Amerika had bijna iedere (commerciële) campground ‘Free Wifi’. Jullie zullen het zien. In de links zullen we de websites van de overnachtingsplekken opnemen voor de geïnteresseerden.

Voor iedereen die met vakantie is of nog moet gaan in de komende weken heel veel plezier en geniet ervan. Wij horen wel via dit blog hoe het iedereen vergaat in het buitenland en/of Nederland.

M&M: helaas hebben we de koningin niet persoonlijk de hand kunnen schudden en de rotstuin is nog niet tot in onze straat uitgebreid. Wel hebben we nog een ander nieuwtje vernomen nl dat wij waarschijnlijk nieuwe buren krijgen; het ‘oude’ huis van Roel en Cyrille is tijdens onze afwezigheid te koop gezet. Hopelijk kopen onze oude buren het stulpje terug als vakantiewoning. kunnen ze weer geregeld noar ’t look komen.

Yosemite / Napa

We zijn net terug van een lekker etentje bij Downtown Joe in Napa. Deze gelegenheid heeft een eigen brouwerij en heeft een mooie wijnkaart. We kregen zelfs een wijntje en een bier van de eigenaar, dat is ons nog niet overkomen in Amerika. Overdag was hier een lekker zonnetje maar zo tegen de avond wordt het toch weer kil en zijn we weer terug gelopen naar de campground. Deze ligt tien minuutjes lopen van het “centrum” van Napa en Napa ligt ongeveer tachtig kilometer noordelijk van San Francisco.

Gisteren hebben we Yosemite bezocht zoals jullie al hebben kunnen lezen in ons beeralarm. We hebben een waterval van dicht bij bekeken en een gratis douche ontvangen, en een aantal andere watervallen in de verte kunnen zien. Yosemite lijkt inderdaad, zoals de Paasjes al eerder opmerkten, veel op een alpine landschap zoals in Zwitserland. Erg mooi natuurlijk, maar wij hadden gehoopt de Tiogapas en Glacierpoint te kunnen rijden en bezoeken. Deze waren helaas nog gesloten vanwege de sneeuw en afgelopen nacht schijnt er weer sneeuw bijgekomen te zijn. Alweer een reden om een keer terug te komen. De campgrounds in Yosemite waren vol en dus hebben we iets gezocht buiten het park ongeveer 11 mijl van de ingang vandaan, richting Groveland. Niet te ver, want we wilden nog een keertje terug. Vannacht is het beginnen te regenen en ook vanochtend was het nog zeer grijs en viel er bijna continue regen. Op deze campground hadden we voor twee nachten geboekt waar we dus nu een beetje spijt van hebben. Vanochtend toch maar naar de office gegaan of we niet een nacht konden annuleren vanwege het slechte weer, verteld dat we de laatste dagen in de USA zijn, etc. etc en gelukkig kon het en kregen we het geld voor de tweede nacht terug. Vervolgens hebben we besloten om een stukje boven San Francisco bij een rivier iets te zoeken om deze nacht te slapen. Helaas zag de campground er niet geweldig uit. Toen maar verder gereden naar Napa en toch maar eens gekeken in het dikke boek van ‘Good Sam campgrounds’ dat we gekregen hebben van de verhuurder, en daar vonden we een campground in Napa. En ze hadden ook nog een plek voor twee nachten. Onderweg hebben we al kunnen genieten van de Napa Valley met de vele wijnvelden.

Helaas is het woensdagnacht weer gaan regenen en vanochtend regende het werkelijk pijpenstelen. De Napa-Valley verder bezoeken heeft nu weinig zin omdat er niets te zien is vanwege de laaghangende bewolking. Rond een uur klaarde het een beetje op en hebben we het gewaagd om met de camper aan de trip richting Valley te beginnen. Maar deze heeft maar kort geduurd want de hele vallei was inmiddels alweer helemaal dicht van de wolken. Dus toch maar weer terug. We vermaken ons nu in de camper met lezen, televisiekijken. Zodra er een langere opklaring komt gaan we nog even naar het stadje. Straks moeten we gaan inpakken en een beetje schoonmaken. Morgenochtend moeten we voor elf uur de camper ingeleverd hebben en om tien voor vier vliegen we vanuit San Francisco met vlucht KL606 naar Amsterdam. We hopen daar zaterdag om kwart over een aan te komen. Vervolgens per trein naar Maastricht. Jullie horen wel weer iets van ons vanuit Nederland en/of Italië.

Yosemite beeralarm

Wij hebben op onze eerste dag Yosemite reeds een beer gespot . . . . . . zie foto's.

Huishoudelijke mededeling: Sietze, Winnetou hebben we gisteren in Oakhurst gespot zie foto.

Sequoia

Gisteravond als een blok in slaap gevallen na de lange rit van 694 km die we gemaakt hebben. De reis gaat nu verder via Giant Sequoia National Monument. Daar hebben we een korte wandeling gemaakt en de reuzen van bomen bekeken. De sneeuw was ook weer aanwezig en onze dikke truien moesten weer aan vanwege de kou. De sequoia’s kunnen wel 3200 jaar oud worden, een diameter van 12 meter en een hoogte van 94 meter hebben. Het zijn echte mammoeten als je ze ziet; je wordt er gewoon stil van. In de namiddag arriveren we in Oakhurst, hier hebben we gisteravond een plek gereserveerd op RV High Sierra campground. Het is een mooi plekje aan een riviertje. Oakhurst ligt in Madere county en wordt de achtertuin van Yosemite genoemd. Omdat we nu niet meer zo hoog in de bergen zitten is het gelukkig wel wat warmer. In Oakhurst hebben we nog lekker in het zonnetje gezeten op een terras, deze zijn trouwens zeldzaam in Amerika. Of letten wij niet goed op en zien ze niet!?

Morgen gaan we naar de westkant van Yosemite National Park en blijven daar nog twee dagen. En helaas worden dit onze laatste dagen in Amerika. Vrijdagochtend moeten we ons huis op wielen weer gaan inleveren. Snik, snik!!

Mededeling voor de dames van de gymclub: aan beweging ben ik hier niets tekort gekomen, we hebben hier heel wat gewandeld. Groetjes aan iedereen.

Las Vegas / Death Valley

Gisteren vanuit Zion National Park vertrokken naar Las Vegas. Het is een route die voornamelijk over de Interstate 15 verloopt die evenwijdig aan de Virgin River loopt.Bij Mesquita verlaten we ‘Mountain time’ die we vanaf Monument Valley hebben gehad (8 uur tijdsverschil), dat betekent dat we een uur tijdwinst hebben, het verschil met Nederland bedraagt nu weer negen uur. Zelfs de route via de Interstate is zeer afwisselend qua landschappen. Op de Interstate, ruim voordat je Las Vegas binnen komt, word je al geattendeerd op allerlei geneugten die de stad te bieden heeft. We hebben een campground bij Circus Circus. Nou ja campground, het is een grote betonnen vlakte waarop meer dan 400 RV’s en aanverwanten kunnen staan. Ze hebben een paar schaduwplekken, er staat dan een boom naast je camper, en die hebben we toch maar genomen vanwege de hitte. Eerst nog even iets gegeten en toen op naar de Strip. Vanuit Circus Circus is het ongeveer tien minuten lopen tot aan de eerste grote attractie. We hebben aangedaan het Fashion Center: het is ongelooflijk hoeveel winkels hierin gehuisvest zijn incl .een Applestore. Hier hebben we ons beschermhoesje voor de eerder aangeschafte I-pad gekocht. Het Palazzo met zijn kanalen en gondels en het Bellugia met het Comomeer met fonteinen hebben we aangedaan om alvast in Italiaanse sferen te komen voor onze komende reis die begin volgende maand gaat starten. Verder hebben we Elcabuzar en Luxor bezocht. Overal zijn mensen aan het gokken overdag en ’s avonds. Het is wel een mooi gezicht al die neonreclame ’s avonds. Hoezo, energiebewust!!!. Er zijn zoveel winkels dat je hier wel weken kunt verblijven. We vinden het toch ook wel allemaal kermis/circus wat hier gebeurt. Maar toch leuk om eens te zien.

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken richting Death Valley. De eerste of laatste gokkers hebben we om 06.00 ‘s ochtends gesignaleerd. We waren zelf dus ook vroeg op. Het landschap blijft fascinerend waar je ook naar toe rijdt. Death Valley was niet zo warm als we verwacht hadden, er stond een ijzig windje. Bij Zabriskwie Point hebben we een korte stop gemaakt, een plek die lijkt alsof l’Ortye is geweest en zijn voorraad gestort heeft op een kunstige manier en in vele mooie kleuren. Verderop hebben we nog Devil’s Corn gezien en veel zandduinen die door de vele wind alle kanten opstoven. Op een mooi plekje hebben we ’s middags gegeten en heeft Jack tussendoor een klein tukje gedaan. Volop sneeuw in de omringende gebergtes. Veel verse sneeuw zo te zien, maar daarover later meer. Omdat de Tiogapas nog steeds gesloten is hebben we de route op het laatste moment moeten wijzigen. Vanaf Death Valley zijn we niet naar het noorden gereden maar in zuidelijk richting naar Lake Isabella waar we al met de Paasjes waren. Na het meer linksaf in noordwestelijke richting naar Glennville. Wat een stijgingen en heviger dan in het echte hooggebergte waar we ook zijn geweest. En jawel hoor, in de hoogste regionen alles wit en lichte sneeuwval. Dat eind mei in Californie, wie had dat gedacht. Het was een prachtige rit met enorm veel bochten, de eerste echte super motorroute. Nu staan we op de camping in Visalia en gaan we uitzoeken of we morgen toch de woudreuzen kunnen gaan bekijken in het Sequoia National Park.