Amalfikust: Zondag is het helaas niet meer zo’n goed weer. Na het ontbijt, waarover straks meer, zijn we tussen de buien door toch naar het strand gelopen. Het is een hele afdaling en dus ook weer een klim terug. Er is vandaag niemand omdat het weer niet zo goed is. Voordat we aan de terugtocht kunnen beginnen moeten we eerst nog even schuilen in een lege strandtent. Er is gelukkig wel koffie te krijgen. Holidayhouse Gilda, waar we verblijven, wordt gerund door Gilda, haar echtgenoot, dochter en een nichtje. De eigenaar van dit huis is een rijke Duitser die in München woonachtig is. De hele familie doet alles om het alle gasten naar hun zin te maken. Bij het ontbijt krijgen we, voor het eerst in Italië, scrambled eggs; voldoende brood, croissant en een kommetje vers gesneden fruit. De dochter is iedere dag aan het bakken. Vandaag kregen we nog een flensje met citroen bij het ontbijt. ’s Middags hebben we voor de lunch maar eens het eerder gekregen kastanjebrood opgegeten met van die heerlijke tomaten die ze hier hebben. Nog lekker genoten van het uitzicht vanaf ons terras. Het was gewoon een luierzondag. Later in de middag is het weer gaan regenen.’s Avonds zijn we gaan eten in een restaurant, dat aanbevolen was als local restaurant door de familie, tien minuten lopen vanaf het holidayhouse. We hebben gewacht tot het droog was en toen snel er naar toe gelopen. Lekker gegeten en daarna weer te voet naar huis. Het begon net een beetje te druppelen toen we buiten kwamen. Het restaurant bood ons nog een lift aan terug naar het holiday house, maar die hebben we afgeslagen en zijn gaan lopen; dat hebben we geweten. Na vijf minuten lopen begon het steeds harder te regenen. Een paraplu hielp hier niet meer aan. We werden echt zeiknat. De voeten sopten in onze schoenen, broek helemaal nat inclusief jasje en t-shirt. Dus eigenlijk tot op de huid nat. Alles uitgelegd en nu maar hopen dat het droogt, met name de jasjes en de schoenen.

Op maandag is het weer helaas nog niet beter, even droog en dan weer nat. En het zijn iedere keer heuse buien waar je echt doornat van wordt. En onze schoenen zijn nog niet droog en dus moeten we de wandel/bergschoenen aantrekken. We hebben besloten om met de auto in de punt bij Sorrento te gaan toeren en daar waar het aardig is, en droog, uit te stappen. We zijn via Nerano naar Marina del Cantone geweest. Het is een vissersplaatsje met strand. Alle strandstoelen staan er leeg en verdrietig bij. Nog even een caffé gedronken, terwijl we moesten schuilen en daarna weer verder naar Termini naar Punta Campanella. Hier werd de weg erg smal en hebben nog een klein stuk gelopen, maar vanwege de onvoorspelbaarheid van het weer niet helemaal naar de Punta. Daarna terug via de Massa Lubrense en Saint Agata naar Arienzo. Voor vanavond hebben we een restaurant met pick-up in Positano laten reserveren. We willen niet nog een keer doornat worden. NB: Door de hoge luchtvochtigheid zitten hier giga veel muggen, bij een telling vandaag kwam ik aan minimaal dertig bulten.

Vandaag (dinsdag) zijn we opgestaan met een blauwe lucht en zon. Dat ziet er goed uit voor vandaag. Na het ontbijt zijn we naar Amalfi gereden. Het was een hele toer om op de parkeerplaats te komen, een erg smal weggetje en die Italianen denken dat iedereen gewend is om op een millimeter te rijden. Maar toch bereikt. In de haven en langs het strand gelopen en daarna naar het centrum. Amalfi heeft een erg mooie kathedraal. Je vraagt je soms af hoe zo’n kleine plaats aan zo’n kathedraal komt inclusief alle museumstukken die ze hebben. Op het plein voor de kathedraal zijn heel veel terrassen met prijzen die wij niet meer gewend zijn. Een dame op het terras werd bij het afrekenen zo kwaad dat ze tegen de serveerster begon te schelden over de ‘crazy prices’. Je ziet toch op de kaart wat je bestelt en hoe duur het is, zou je zo denken?! Verder heeft Amalfi smalle straatjes met heel veel winkeltjes. 's Middags zijn we doorgereden naar Ravello. Dit is een klein dorp dat precies boven Amalfi ligt waardoor je een mooi zicht hebt op de kust. Helaas was de zon in de namiddag verdwenen toen we de tuin van ‘Villa Cimbrone’ bezochten. Een heel mooie tuin met een mooi uitzicht op de kust. In een van de weinige straatjes met winkeltjes heb ik nog een paar nieuwe leren ‘slippertjes’ gekocht. De oude waren nl niet meer helemaal intact. Bij terugkomst in ons appartement was het kleine wasje dat ik ’s ochtends gedaan had ook droog. Vanavond zijn we te voet naar Positana gelopen en hebben daar in een restaurant aan het strand gegeten. Het is toch heerlijk ongecompliceerd hoe je hier kunt eten. Na je primo kun je nog aangeven of je überhaupt nog een secondi wil eten, of dat je één secondi met z’n tweeën eet en als je maar een nagerecht bestelt krijgt je automatisch twee lepels. Vandaag hebben we ook weer bericht gehad van BMW Services; de motor is inderdaad klaar en we kunnen hem ophalen als we op de terugweg zijn. Wel word je af en toe gestoord van het service center, je krijgt tig keer dezelfde informatie en ze beginnen weer van voren af aan terwijl allerlei zaken al tot in den treuren besproken en afgestemd zijn. De desbetreffende medewerker zal wel iedere keer een case willen sluiten! Al dat gedoe gaan we straks als we thuis zijn nog maar eens goed op een rijtje zetten. Jack wil kijken of er juridisch nog wat te verhalen valt bij BMW. Tweemaal een achterwiellager kapot op twee vrij nieuwe motoren die nog geen 40 duizend kilometer gelopen hebben, dat zou niet mogen kunnen. Tips hoe een en ander aan te pakken zijn natuurlijk meer dan welkom. Morgenochtend zeggen we de kust vaarwel en gaan we weer het binnenland in. We wilden vanuit Arienzo van alles bezoeken maar uiteindelijk hebben we ons beperkt, mede door het weer, tot een aantal plaatsen die aan de Amalfi- en Sorrentokust liggen. Napels, Pompei, etc. is dus voor een volgende keer.

Arienzo - Arpino: Vanochtend ons laatste ontbijtje in holidayhouse Gilda. Danielle heeft nog pancakes voor ons gebakken, ze had een nieuw recept en we moesten proeven hoe deze smaakten. Afscheid genomen van de familie die ons zo goed verzorgd heeft gedurende de afgelopen dagen. Na nog wat problemen met het creditcard apparaat zijn we uiteindelijk toch vertrokken rond half tien. De rit gaat richting Napels via Sorrento en daarna een stukje langs de Vesuvius; dit laatste valt wel wat tegen en om niet in de hectiek van Napels en voorsteden terecht te komen hebben we een stuk snelweg gereden. Jack had ook even genoeg van het bochtjes draaien in de auto. Rond een uur waren we al in Arpino bij ons hotel Il Cavalier d’Arpino. Het pand waarin het hotel gehuisvest is, was vroeger (17^e eeuw) een wolfabriek. We konden al inchecken en daarna zijn we het stadje gaan verkennen. Dit bestaat uit vier delen waarvan een deel, de Acropoli di Civitavecchia, ongeveer 2 km van de rest vandaan ligt. Het was een flinke klim maar zeer de moeite waard. Arpino een authentiek stadje dat ligt aan de rand van de Abbruzzen. Er liggen veel (12) kerken en mooie huizen. Alles ziet er erg vriendelijk uit met veel bloembakken aan de balkons. Bij terugkomst in het hotel vond de eigenaresse het ongelooflijk dat we naar de Acropoli waren gelopen; Italianen gebruiken voor alles de auto.

Arpino - Leonessa: Vanochtend voor vertrek nog even in de tuin van het hotel gelopen. We zijn vroeg vandaag. De route gaat via Sora naar Avezzano door de Val Roveto van daaruit een klein stukje snelweg richting L’Aquila. Eigenlijk liep de geplande route dwars door de Abruzzen naar L’Aquila, maar daar hebben we toch maar van afgeweken. We hebben al zoveel slechte wegen gehad in het zuiden en we weten niet wat we kunnen verwachten rond L’Aquila in verband met de aardbeving die daar vorig jaar heeft plaatsgevonden. Richting Rietri langs het lago de Salto gereden. We hadden verwacht hier iets te kunnen drinken op een terrasje langs het meer. Maar helaas, dit meer is niet commercieel uitgebuit. Vanuit Rietri is het dan niet zo ver meer naar Leonessa, waar we in hotel Leo verblijven. Het was een mooie groene route langs de uiterste oostkant van de Abruzzen en de Monte Restini. Leonessa is een klein stadje met een mooi plein, dat helaas nu ontsiert wordt door stalen zittribunes omdat er morgen een paleo (= paardenrennen op het dorpsplein van de stad, idem als in Sienna, maar dan kleiner) plaatsvindt. In een kleine trattoria gegeten. Ze hebben er geen menukaart. Het is dus wat de pot schaft en maar afwachten wat we krijgen want ons Italiaans is niet zo goed dat we alles kunnen verstaan. Misschien toch maar eens een cursus Italiaans gaan doen! Ook hier in Leonessa hebben ze geen Wifi, zoals in veel plaatsen op het vasteland. Het verbaasd ons nog steeds hoe het kan dat soms in een klein stadje zoals Serre San Bruno Wifi voorhanden is en hier in Leonessa (ook klein), maar wel een viersterrenhotel (met congresmogelijkheden), niet.

Sven: Chapeau, ik (Elly) zou het je niet na doen. Truus: een heel mooie dag gewenst bij het huwelijk van Jos. M&M: ook in Arienzo hebben we een stroomstoring gehad. Rene (een van de twee neven die Jack rijk is) en Melida zijn getrouwd tijdens onze reis in Italië. Jammer, we hadden er graag bij willen zijn, we zullen het met de foto’s en verhalen van hen moeten doen.