Erice / San Leone / Puntalazzo / Serra San Bruno
Erice - San Leone: We proberen zoveel mogelijk de routes te rijden die we gemaakt hebben voor de motor. Naar Agrigento hebben we eerst een klein stuk autosnelweg gereden en toen ‘binnendoor’. Het landschap is heel mooi en de weg is een en al bocht. Richting Corleone hebben we toch echt van de route moeten afwijken. Het wegdek was zeer golvend en met diepe kuilen, dus toch maar omgedraaid en een iets grotere weg gereden. Met twee wielen valt nog wel iets te ontwijken maar met vier wielen is dat onmogelijk. Daarna weer via een andere route richting Sambuco de Sicilia, naar Ribella en Agrigento. De kleuren van het landschap variëren van diverse kleuren groen, geel, bruin, etc. het is een lappendeken van allerlei verschillende velden met wijn- en olijfgaarden, bloemen en andere gewassen. Buiten Agrigento, in San Leone, hebben we een B&B, Sabbia d’Oro, met balkon en uitzicht op zee.
’s Avonds hebben we kunnen genieten van het typische Italiaanse avondleven. Ongelooflijk hoe stil het hier kan zijn overdag, terwijl de mensenmassa’s vanaf acht uur te voorschijn komen voor hun passeggiata en laatste roddels. De volgende dag hebben we de Vallei dei Templi bezocht. Dit is een archeologisch complex met diverse tempels. In de villa en een van de tempels was een tentoonstelling met beelden en schilderijen. Daardoor was het nu mogelijk binnen in de tempel te lopen. Bij een uitzichtpunt dacht een Fransman in ons landgenoten herkend te hebben vanwege het franse kenteken op onze auto. Kon hij toch weer geen Frans praten! Het is vandaag erg heet en we hebben dan ook maar het Italiaanse ritme aangenomen en in de namiddag rustig gezeten en gelegen. Op ons balkon waait constant een wind, dus daar is het goed toeven. De airco in ons Cliootje werkt ook prima.
San Leone - Puntalazzo: Zaterdagochtend zijn we vertrokken naar Agriturisme Rurale La Pietra Antica di Munti. Het is een oude wijnopslag die omgebouwd is tot Agriturisme en een restaurant. De route vanuit San Leone naar Gela loopt door diverse tuinbouwgebieden. Je ziet er die lelijke plastic tunnels die ze tegenwoordig bij ons ook steeds meer gebruiken om de gewassen te kweken. Ze ontsieren het landschap behoorlijk. Daarna richting Enna via Piazza Armerina; deze weg wordt als een toeristische route aangeven. Ons valt hij een beetje tegen. Vervolgens naar Agira , Regatbufo, Catenanuova en van daaruit via Catania naar Puntalazzo. Dit stuk route laat mooie vergezichten zien met veel graanvelden, al dan niet gemaaid. Het doet een beetje denken aan het typische beeld van Toscane. De hoogteverschillen zijn ook groter dan in het eerste deel van de route vandaag. We hebben de Etna (met sneeuw) ook al kunnen zien ondanks dat hij in wat nevel gehuld is. Bijna alle plaatsen zijn hier op een heuvel gebouwd en lopen langs de flank naar beneden. Het ziet er armoediger uit dan wat we gewend zijn in Toscane en Umbrie en de Sicilianen laten op veel plaatsen troep achter.
Op zondag hebben we de Etna bezocht. Het is ongeveer 22 km rijden vanuit ons overnachting adres. De nuvi hebben we wel meegenomen voor het geval dat. Gelukkig maar, want soms is de bewegwijzering een beetje gebrekkig. Na een kleine, maar mooie omweg zijn we gearriveerd bij Etna-sud. Op weg naar de Etna kun je al heel vaak de top zien en er komt een pluim rook uit. Na aankomst bij de Rifugia Sapienza hebben we eerst iets genuttigd op een van de vele terrassen die er zijn; aan souvenirwinkels is hier eveneens geen gebrek. Van hieruit vertrekt een kabelbaan naar 2500 meter hoogte. Daarna kun je of te voet of met een terreinbus naar de Torre del Filosofo op 2935 meter. Wij hebben voor de terreinbus gekozen. Vanaf het eindpunt van de terreinbus gaat een excursie met gids langs een van de vele kraters. Hier zijn we blij met onze meegenomen truien, het is behoorlijk fris. Ook uit deze krater komt nog rook en je ruikt de zwaveldamp. De berg met lavagesteente doet soms denken aan een maanlandschap. Het is allemaal erg indrukwekkend. Voor we teruggaan met de kabelbaan hebben we nog een film en foto’s bekeken. Op de terugweg naar Puntalazzo werden we door de nuvi via een klein, smal straatje naar ons agriturisme gestuurd. Dat heeft wel wat stress gekost aangezien in dat smalle straatje ook nog eens auto’s geparkeerd stonden, inclusief een tegenliger, waar we met ons Cliootje tussendoor moesten zien te laveren. Met de C5 was dit nooit gelukt. Van de eigenaresse hoorden we dat het vandaag hier beneden weer behoorlijk warm is geweest. De sirocco waait en dat maakt het nog warmer.
We werden maandagochtend pas laat wakker (09.00 uur). Ontbeten – het ontbijt bestaat hier uit allerlei zoetigheid zoals appel- en notentaart en koekjes, er is ook nog een klein hoekje gereserveerd voor een schaaltje met gewoon brood en muesli - en daarna hebben we een bezoek gebracht aan Taormina. We hadden van een echtpaar in de agriturisme gehoord dat je het beste je auto in een parkeergarage kon zetten en daarna de bus nemen. We hebben dit inderdaad gedaan en zijn dankbaar voor de gegeven tip. Het is een drukke toeristenstad maar wel gezellig. De vele mooie huizen/villa’s met de balkons behangen met bougainvilla’s zien er mooi uit. We hebben ook nog het Griekse theater bezocht; hier vinden in de zomer voorstellingen plaats. Op dit moment vinden de filmdagen van Taormina plaats en is de op ‘buhne’ een groot filmdoek opgesteld. Dit belemmerde het uitzicht richting zee en Etna. Deze laatste was sowieso nauwelijks te zien omdat het vandaag erg nevelig is. We hebben al eerder Griekse theaters bezocht o.a. in Griekenland zelf en hebben nu besloten om er geen meer te bezoeken. Het wordt teveel van hetzelfde. Voor de lunch hebben we een pizzeria gevonden die ook een tv scherm heeft, vanmiddag speelt nl het Nederlands voetbalelftal en dat wilde Jack toch graag zien. Voor ons zat een Deens koppel die snel afdropen na de geflatteerde winst van Nederland. Na de lunch bleek het een beetje geregend te hebben waardoor het iets afgekoeld is.
Puntelazzo - Serra San Bruno: Het is vandaag weer warm met nagenoeg geen zon. Nog een laatste stukje Sicilie met een laatste blik op de Etna die op drie plaatsen rookt. In Messina gaan we met de boot over naar het vasteland van Italie.Op de boot treffen we een trotse zeventigjarige Siciliaan met zijn iPad die hij geschonken kreeg van zijn zoon in New York.We komen na 25 minuten varen aan in Villa San Giovanni in de provincie Calabrie. Ook hier besluiten we een klein stukje autosnelweg te nemen, alhoewel dit niet echt opschoot. Ze zijn aan deze weg aan een behoorlijke klus bezig, dus we hebben het merendeel over een baan met aangepaste snelheid moeten rijden. In Palmi toch maar het binnenland in en we hebben geprobeerd onze oorspronkelijke route op te pakken. Op een plek was een complete brug, waarschijnlijk bij een noodweer, weggeslagen en dat betekent omrijden. Deze omleiding viel gelukkig nog mee. Richting Mammola stond opeens, toen we al halverwege waren, een bord dat de SP5 gesloten is. We hebben het toch maar gewaagd om verder te rijden. Er was inderdaad op een plek een groot deel van de weg verzakt. We konden er met ons Cliootje net langs rijden. Verder was de weg goed te rijdenbehoudenseen enkele plek aan de kant, waar stukken asfalt weggezakt waren. Mammola is overigens een mooi bergdorp te midden van bossen in het Parco National Aspromonte. Vanwege allerlei afgesloten wegen besluiten we richting de oostkust te rijden en dan vanuit de kustweg naar Serra San Bruno te rijden. Op aanraden van de nuvi rijden we na ongeveer 20 km kustweg weer het binnenland in. Aangekomen in Caulonia moeten we helaas ook hier weer omdraaien omdat de weg richting Serra San Bruno hier afgesloten is omdat er een stuk weg helemaal weggeslagen is. Terug naar de kust en bij de volgende gelegenheid naar Serra San Bruno. Dit is wel gelukt. We zijn via de Passo di Pietra Spada in het Parco National Serra naar onze overnachtingsplaats, hotel Conte Ruggera, gereden. De wegen hier naar toe zijn een en al bocht. Serra San Bruno is een klein oud plaatsje met smalle steegjes, met een hotel en een restaurant. Wel zijn er nog wat cafe's en een gelateria, waar we nog op het terras gezeten hebben temidden van Italiaanse? pubers.
Wat goed van je Miriam, toi,toi,toi. Het gaat je zeker lukken ook in de komende dagen. We zijn ook benieuwd of Sven de Nacht van Gulpen uitgelopen heeft.
Reacties
Reacties
Hallo Elly en Jack,
wat leuk om jullie verslag over Sicilie te lezen er komen ook bij ons weer herinneringen aan een prachtig landschap naar boven maar ook de herkenning van heel slecht wegdek en plotsklaps voor afgesloten wegen komen te staan. Ook jullie bezoek aan de Vallei dei templi en de Etna kunnen wij ons goed voorstellen ik weet zeker dat jullie straks nog lang hiervan nagenieten.
Nog veel plezier op jullie verdere tocht.
gr. Ria en Jan
Mooi verslag. Er komen veel herinneringen terug van de reis naar Sicilië die ik begin jaren '70 met Albert Lennartz ("Klischématig!") maakte. Helemaal met een deux chevaux vanuit Nederland. Vooral ook de hitte staat mij nog in het geheugen gegrift. Je kon 's-middags bijna niet gewoon buiten lopen.
Hoi Elly en Jack,
Sven heeft "DE NACHT" gelopen, zonder blaren.
We zijn trots op hem, ongetraind nog wel.
Het zit dus toch in de "genen" !
Groetjes,
Kitty, Arnold en Sven
Hoi Jack en Elly,
Wat een reis.... met hindernissen en omleidingen. Maar zo te lezen erg mooi. Leuk om dit verslag te lezen.
Geniet van deze reis!!
Gr. Sietze, Marij en de kids
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}