Gisteren vanuit Zion National Park vertrokken naar Las Vegas. Het is een route die voornamelijk over de Interstate 15 verloopt die evenwijdig aan de Virgin River loopt.Bij Mesquita verlaten we ‘Mountain time’ die we vanaf Monument Valley hebben gehad (8 uur tijdsverschil), dat betekent dat we een uur tijdwinst hebben, het verschil met Nederland bedraagt nu weer negen uur. Zelfs de route via de Interstate is zeer afwisselend qua landschappen. Op de Interstate, ruim voordat je Las Vegas binnen komt, word je al geattendeerd op allerlei geneugten die de stad te bieden heeft. We hebben een campground bij Circus Circus. Nou ja campground, het is een grote betonnen vlakte waarop meer dan 400 RV’s en aanverwanten kunnen staan. Ze hebben een paar schaduwplekken, er staat dan een boom naast je camper, en die hebben we toch maar genomen vanwege de hitte. Eerst nog even iets gegeten en toen op naar de Strip. Vanuit Circus Circus is het ongeveer tien minuten lopen tot aan de eerste grote attractie. We hebben aangedaan het Fashion Center: het is ongelooflijk hoeveel winkels hierin gehuisvest zijn incl .een Applestore. Hier hebben we ons beschermhoesje voor de eerder aangeschafte I-pad gekocht. Het Palazzo met zijn kanalen en gondels en het Bellugia met het Comomeer met fonteinen hebben we aangedaan om alvast in Italiaanse sferen te komen voor onze komende reis die begin volgende maand gaat starten. Verder hebben we Elcabuzar en Luxor bezocht. Overal zijn mensen aan het gokken overdag en ’s avonds. Het is wel een mooi gezicht al die neonreclame ’s avonds. Hoezo, energiebewust!!!. Er zijn zoveel winkels dat je hier wel weken kunt verblijven. We vinden het toch ook wel allemaal kermis/circus wat hier gebeurt. Maar toch leuk om eens te zien.

Vanochtend zijn we vroeg vertrokken richting Death Valley. De eerste of laatste gokkers hebben we om 06.00 ‘s ochtends gesignaleerd. We waren zelf dus ook vroeg op. Het landschap blijft fascinerend waar je ook naar toe rijdt. Death Valley was niet zo warm als we verwacht hadden, er stond een ijzig windje. Bij Zabriskwie Point hebben we een korte stop gemaakt, een plek die lijkt alsof l’Ortye is geweest en zijn voorraad gestort heeft op een kunstige manier en in vele mooie kleuren. Verderop hebben we nog Devil’s Corn gezien en veel zandduinen die door de vele wind alle kanten opstoven. Op een mooi plekje hebben we ’s middags gegeten en heeft Jack tussendoor een klein tukje gedaan. Volop sneeuw in de omringende gebergtes. Veel verse sneeuw zo te zien, maar daarover later meer. Omdat de Tiogapas nog steeds gesloten is hebben we de route op het laatste moment moeten wijzigen. Vanaf Death Valley zijn we niet naar het noorden gereden maar in zuidelijk richting naar Lake Isabella waar we al met de Paasjes waren. Na het meer linksaf in noordwestelijke richting naar Glennville. Wat een stijgingen en heviger dan in het echte hooggebergte waar we ook zijn geweest. En jawel hoor, in de hoogste regionen alles wit en lichte sneeuwval. Dat eind mei in Californie, wie had dat gedacht. Het was een prachtige rit met enorm veel bochten, de eerste echte super motorroute. Nu staan we op de camping in Visalia en gaan we uitzoeken of we morgen toch de woudreuzen kunnen gaan bekijken in het Sequoia National Park.