Vanochtend (maandag)) ontbeten in ons hostel Bladypi. Buiten ziet het zonnig. Na het ontbijt motorkleren aan en de Faröer verkennen. Eerst naar Kirkjubour. Een klein weggetje richting kust, het dorpje bestaat uit niet meer dan enkele huizen. En het is er stil, echt stil en de uitzichten zijn geweldig mooi. Veel schapen en vogels. Daarna vaar Vetmananna en hopen dat we daar ergens koffie kunnen drinken. Helaas ook hier is niets te vinden, de weg naar Vestmanna is heel mooi. We rijden hoog en beneden zien we kleine pittoreske dorpjes liggen. Ook zien we een kubuswoning. Waar hebben we die eerder gezien? Van daaruit naar het eiland Esturoy. Maar ook daar nergens iets te eten of drinken. Daar vertellen ze aan Peter dat we richting de toltunnel moeten rijden. Een super mooie weg naar het eiland Borooy. In Klaksvik aangekomen kunnen we zelf niet zo snel iets ontdekken, dan maar naar de plaatselijke VVV. Die verwees ons naar restaurant Elisabeth op het eiland Viooy in het plaatsje Vioareioi. Dit is zo bijna de noordelijkste plek van de Faröer, en nog ongeveer een half uurtje rijden. Daar aangekomen stond er een bordje met restaurant maar het oogde niet zo. Binnen was het inderdaad een restaurant met gedekte tafels. Het is een restaurant aan huis. Na lekker gegeten te hebben was het toch een beetje gaan regenen. De terugweg naar Torshavn was dus een beetje nat, maar niet hinderlijk. De regenkleren hoefden nog niet aan. Wel was de lucht helemaal dichtgetrokken. Terug in ons hostel lekker gedoucht en daarna nog naar een kroegje. En het is inmiddels weer droog met een klein waterig zonnetje. Alle cafés gaan hier trouwens om middernacht dicht op maandag tot en met donderdag. Vrijdag en zaterdag is het feest en open tot 04.00u. Dinsdagochtend gereden naar het eiland Vagar, naar het oostelijkste puntje, het plaatsje Gasadalur. Op de terugweg ook nog even door Bour gereden. Ook hier weer heel mooie landschappen, leuke, kleine dorpjes en die ongelooflijke ruimte, rust en stilte. Helaas lukte het niet meer om naar het eiland Mykines over te steken, omdat er niet vaak een boot oversteekt. Op de terugweg naar Torshavn hebben we nog een weg dwars door het zuidelijke deel van het eiland Streymoy genomen. Het lijkt alsof je over een hoogvlakte rijdt en beneden zie je de fjord liggen. Omdat het er vrij hoog is, is het wel koud, maar wel de moeite waard. Op de terugweg (zelfde weg) zijn we nog afgeslagen naar het plaatsje Nororadalur. Nou ja, plaatsje, bij ons zouden ze die paar huizen niet meer dan een buurtschap noemen. Het uitzicht richting de paar huizen, de zee en het landschap is weer adembenemend mooi. Daarna terug naar ons hostel, een wasje laten draaien en dan wat gaan eten. Een ding weten we zeker, het was de moeite waard en we raden iedereen aan die op zoek is naar rust en ruimte hier eens te komen kijken, rijden en/of wandelen. Het is echt super. Je moet wel tegen een beetje kou kunnen.